W XX i XXI wieku przeprowadzono całkiem sporo badań na temat śmiechu i jego wpływu na nasz organizm. Pewna cześć badań została zebrana przez dra Abrahamsa. Pozwoliłam sobie zebrać i przetłumaczyć cześć dostępnych materiałów i udostępnić je w jednym miejscu w podziale na tematy. Wszelkie nowe badania będę dodawała na bieżąco.

Śmiech i pamięć

Uniwersytet Loma Linda: 20 zdrowych starszych osób w wieku 60-ciu i 70-ciu lat poddano pomiarowi poziomu stresu i pamięci krótkotrwałej. Jedna grupa siedziała cicho, nie rozmawiając, czytając lub używając telefonów komórkowych. Druga grupa oglądała śmieszne filmy. Po 20 minutach uczestnicy oddali próbki śliny i zrobili test na pamięć krótkotrwałą; uczestnicy, którzy oglądali śmieszne filmy mieli dużo większą umiejętność przywołania z pamięci – 43,6 % w porównaniu z 20,3% w grupie bez humoru; w grupie ze śmiechem wykazano znacznie niższy poziom kortyzolu – „hormonu stresu” po obejrzeniu filmów. W grupie bez śmiechu poziom stresu zmniejszył się tylko nieznacznie.